KIZÇEDEN HİSSE

      Bir eğitim- öğretim yılı biter yepyeni bir tatil dönemi başlar.  Her ders yılı başında bu iki dönem nasıl geçer dediğim, gözümde upuzun olan ; başladığında da akıp geçişini anlayamadığım bir seneyi daha bitirdim. İyisi ve kötüsüyle, asla aklımdan çıkarmayacağım olaylarıyla, yeni ev, yeni başlangıçlar , yeni arkadaşlıklar kısacası daha bir çok yenisiyle 10 ay geride kaldı.     Seneyi şöyle bir gözden geçirip gelecek yıl 'neler yapabilirim, neleri yapmamalıyım' la tatilime hazırlıyorum kendimi. Bavullar, yazlıklar , şipidik terliklerim bile yolculuklara hazır. Evimde dinleneceğim vakitlerin kitapları, hobileri, spor günlüğüm de beni bekler.     Güzel , huzurlu, bol dinlenmeli eğlenmeli bir yaz olsun. Sevdiklerimiz bizimle olsun.                                            İyi tatiller....

 Uzaktan olanlara ''vah vah'' demek kolaydır çoğu zaman. Üzülürüz  ama bizim başımıza gelmemiştir ya içten içe bir ''oh'' vardır bünyemizde.  Etrafımızda olan olaylara karşı fazlaca meraklı öğrenince aynı oranda umursamaz oluruz. Örneğin bir sela duyarız, işimizi bırakır kulak kabartırız kimin adının geçeceğini öğrenebilmek için. Sonuç üç kelimedir '' Allah rahmet eylesin''.   Kendi mücadelemizde çırpınırken unuturuz hayatın hızla geçtiğini, yarının hangi sürprizle kapımızda beklediğini unuturuz. Bir gün o merakla dinlediğimiz cenaze ilanlarından birinin içinde bizim adımızın geçeceğini uzaklaştırıveririz zihnimizden.  Elbette  bu farkındalık insanı zaman zaman  kaçınılmaz bir ölüm korkusuyla sarar,  buhrana kapılıp günlerini kaygı dolu geçirmesine sebep olur . Belki de soyutlar onu hayattan.    Bence karamsarlığın yolumuza çıkmasına izin vermeden, ölümün yakınlığı ile hayatın vazgeçilmez güzelliğini harmanlamayı öğretmeliyiz ken...