KIZÇEDEN HİSSE

 İş yoğunluğum başladığında hobilerine kıt kanaat fırsat bulabilen insanları çok iyi anladım. Öğrenciler, veliler, ilk haftaların karmaşası derken hafta sonuna doğru yorgunluktan oturduğum yerde uyuyacak hale geliyorum. Tatilin ardından bünyem sabah 06.30 uyanmalarına anca adapte oluyor haliyle. Bu arada da mevsim şartlarının birden değişmesi beni benden etti. Bahaneyle kışlıkları çıkarıverdim aradan.  Yaz miskinliği henüz üzerimden uzaklaşırken bayramda geldi çattı mı !! Ardı ardına pek iyi olmasa da benim için, zira ' Kurban Bayramı' tatili uzun olması sebebiyle en sevdiğimdir. Aile, akraba özlemleri giderilir hatta  temizlik bile sığdırılır sürece.  Bulunduğumuz ay ise hızlıca bitmiş olur.   Bayramlar güzeldir. Gelenekler yaşatılır. Geleneği, göreneği, kültürümüzü gelen nesile aktarmanın en uygun fırsatıdır. Bununla birlikte bir araya gelinir, cümbür cemaat bir şeyler yapmaya da olanaktır. Nice mutlu, unutulup - unutmadığımız, sevgi dolu bayr...

Evet tatil bitti. Oraya da  gidelim burayı da görelim koşturmacası ve uzun zamandır birlikte olamadığımız sevdiklerimizin yanında olalım telaşı ile tatilimizi noktaladık. Bu hareketlilik beni yormadı tam aksi bir  kaç yazdır dinlenemediğim kadar dinlenebildim. Ruhum ve zihnim dahi nasibini aldı tatilimden. 1 Eylül itibari ile okul sezonunu açıyor, bu dinginliğin aylar boyu sürmesini ümit ediyorum.   Sunay Akın'nın  'İstanbul'un Nazım Planı' kitabından bir kuple ile Eylüle merhaba;   Güle güle karpuz. Dilerim ki, önümüzdeki yaz yeniden görüşene kadar sokaklarda savaş çığlıkları atan kurt adamlar, işkenceciler,emeği sömürenler, barış düşmanları, insan haklarını çiğneyenler eşekten düşmüş karpuza dönerler!

Kulağa sevimli gelen bu hayvanın tersi oldukça pistir. Kendisi denize girdiğim gibi çıkmama sebep olmuştur.       Anlaşıldığı üzere deniz anasının gazabına uğradım tatilimde.  Tam denize yeni girmiştim. Ne çok açılmış ne de kıyıdaydım. Birden ayak bileğime bir şey dolandı ve kesiyor sandım. Nasıl bir acı ; elektrik  çarpmış gibi. Herhalde bir sürü balık ayağıma dadandı derken bas bas bağırmaya başladım. Yakınımda yüzen biri deniz anasının çarpmış olacağını söyledi. Birkaç gün öncesinde de aynı şey çocuğunun başına gelmiş meğer.  Apar topar sudan çıktım. hemen deniz suyu ile temizledik bileğimi. Konuştuğum kişinin ailesi önlem için yanında sirke getirmiş. Sirke ile kızaran bileğime pansuman yaptık.  5 - 10 dk geçmeden şişmeye başladı. ilerleyen vakitlerde de ağrı kesici krem sürmek zorunda kaldık. Bir gece boyunca yanık gibi ağrı ve sızlama yaptı.   Ertesi sabah kalktığımda ağrı sızı hiçbir şey kalmamıştı. Sadece ince çizgiler va...

  Yaz mevsiminin en çok sevdiğim imkanlarından biri deniz - kum - güneş kutsal üçlüsünün yanı sıra doğal yaşamı daha fazla sağlayabilmesi.  Yediğimiz meyvelerin çeşitliliği, sebzelerin organik olma olasılığı yazı benim nezdimde vazgeçilmez kılıyor.  Hele bir de kendi yetiştirdiğini sulayıp  , toplayabiliyorsan  nimetin ta kendisi bu besinler.  Bu aylarda fırsat buldukça sahil kentlerine göçen ailelerimizin yanına kaçıyoruz. Bu esnada da onların özenle baktıkları bahçelerine bir güzel ortak oluyoruz. Sabah kahvaltısına domates koparmak, olmazsa olmazım semiz otlarımı toplamak öğünlerime daha da lezzet katıyor.   Bu ayrıntılar okul yıllarımda sıkıcıydı benim için.  Gezmek , yüzmek , uyumak varken ne uğraşılır ki bunlarla derdim. Şimdilerde kendin yetiştir kendin ye zihniyetini sevsem de  aynı yerde uzun süre kalmak çok iyi bir fikir gibi gelmiyor. Daha çok yer görüp bilmek adına tabi ki. Ama ileri ki yaşlarda ,tanıdığım birçok i...

Bugün uzun zamandır yapmadığım birşey yaptım. Mektup yazdım. Ne zamandır yazmamışım ki öyle etkilendim işte :) Soma'ya ilk geldiğimde tanıştığım, memleketimin bağrından kopup geldiğimde buradaki ilk göz ağrılarımdan olan arkadaşım, hatta sadece böyle kalmayıp kötü günümde , en güzel zamanlarımda yanımda olan; her anıma elinden geldiğince ortak olan  kadim dostum mektup yazmaya sevk etti beni. Birbirimizi sık sık göremesek bile , görüşür görüşmez yada her telefonlaşmamızda kaldığımız yerden devam ettirdiğimiz arkadaşlığımıza ' mektup ' farklı bir tat katar diye düşündük. Lütfiye'nin evleniyor olması , uzak bir ile, başka bir bölgeye taşınıyor olması vesile oldu ayrıca.  Dostumun ve dostluğumuzun güzelliğini mektubumda oldukça dile getirmişken yazma işini de  özlediğimi farkettim.  Yazmak derken internet, bilgisayar, telefon , kısa mesaj vb. yazışmalar değil tabi ki.  Neredeyse liseden beri kimseye mektup yazmamışım. bilgisayar ve sosyal medya o kadar hay...

  Yapacak bir işimin ve dışarıya çıkmaya bile mecalimin olmadığı kısacası evde pineklemekten keyif aldığım bir gün de , daha önce fragmanını görüp seslendirmelerin kime ait olduğunu üşenmeyip araştırdığım Lego Filmi 'ni izlemeye başladım. İlk 15 dk. konsantrasyon  sıkıntısı yaşasam da  sonrasında ilgimi çekti bu animasyon.   İzlemek isteyenler olabilir ihtimali ile konusunu hiç anlatmadan kısaca değineceğim filme.  Öncelikle eğlenceli, akılda kalıcı ve capcanlı olmuş. Müzikleri çok güzel ve de günlerdir dilime dolanmış durumda. Hatta nida niyetine kullanılabilir nitelikte.  Karakterler; net , sevimli.  Mizahi yönden de...... :) Kısacası komik ve eğlenceli. Keyifle izlediğim bir yapım oldu.   2014 yapımı bu filmin Warner Bros' un elinden çıkması , İMDB puanının 8.0 lığı ve gösterime girdiği haftada kar elde etmesi kalitesini destekliyor bence.    Ana karakterimiz Emmet' in sıradan biriyken tesadüf sonucu seçilmiş olma...

      Bir eğitim- öğretim yılı biter yepyeni bir tatil dönemi başlar.  Her ders yılı başında bu iki dönem nasıl geçer dediğim, gözümde upuzun olan ; başladığında da akıp geçişini anlayamadığım bir seneyi daha bitirdim. İyisi ve kötüsüyle, asla aklımdan çıkarmayacağım olaylarıyla, yeni ev, yeni başlangıçlar , yeni arkadaşlıklar kısacası daha bir çok yenisiyle 10 ay geride kaldı.     Seneyi şöyle bir gözden geçirip gelecek yıl 'neler yapabilirim, neleri yapmamalıyım' la tatilime hazırlıyorum kendimi. Bavullar, yazlıklar , şipidik terliklerim bile yolculuklara hazır. Evimde dinleneceğim vakitlerin kitapları, hobileri, spor günlüğüm de beni bekler.     Güzel , huzurlu, bol dinlenmeli eğlenmeli bir yaz olsun. Sevdiklerimiz bizimle olsun.                                            İyi tatiller....

 Uzaktan olanlara ''vah vah'' demek kolaydır çoğu zaman. Üzülürüz  ama bizim başımıza gelmemiştir ya içten içe bir ''oh'' vardır bünyemizde.  Etrafımızda olan olaylara karşı fazlaca meraklı öğrenince aynı oranda umursamaz oluruz. Örneğin bir sela duyarız, işimizi bırakır kulak kabartırız kimin adının geçeceğini öğrenebilmek için. Sonuç üç kelimedir '' Allah rahmet eylesin''.   Kendi mücadelemizde çırpınırken unuturuz hayatın hızla geçtiğini, yarının hangi sürprizle kapımızda beklediğini unuturuz. Bir gün o merakla dinlediğimiz cenaze ilanlarından birinin içinde bizim adımızın geçeceğini uzaklaştırıveririz zihnimizden.  Elbette  bu farkındalık insanı zaman zaman  kaçınılmaz bir ölüm korkusuyla sarar,  buhrana kapılıp günlerini kaygı dolu geçirmesine sebep olur . Belki de soyutlar onu hayattan.    Bence karamsarlığın yolumuza çıkmasına izin vermeden, ölümün yakınlığı ile hayatın vazgeçilmez güzelliğini harmanlamayı öğretmeliyiz ken...

  Ev ve okul arasında mekik dokuduğum koca bir kıştan sonra sadece bahara değil kendimde , zihnimde bir çok değişikliğe merhaba dedim.  Bu değişikliği yeni bir blogla taçlandırayım istedim.   Bu sene ''Aslı & Anasınıfı'' na devam edemediğimden daha kişisel hatta hobisel ve biraz da güncel bir blogum olsun diyerek işe koyuldum. Değişiklik demişken; öncelikle ''Hayat Boyu Öğrenme''  fikrinden yola çıkarak bir girişimde bulundum. Ve bu anlamda motivasyonumun inanılmaz artığını gördüm. Tüm bunlar beni daha çok  okumaya ve bolca yazmaya sevk etti. Anladım ki yazı yazmak hem yan etkisiz bir anti depresan hem de önemli derecede deşarj unsuruymuş. Tabi bu yenilenmişlik ile yaptığın yemek daha özenli , aktivitelerin daha verimli oluyormuş.   Bütün bu girişimlerde bulunulur da paylaşılmaz mı peki? Paylaşayım ki daha bir anlamlı olsun değil mi?     O halde yeni yayınlarda görüşmek dileği ile ...