MEKTUBUNUZ VAR
Bugün uzun zamandır yapmadığım birşey yaptım. Mektup yazdım. Ne zamandır yazmamışım ki öyle etkilendim işte :)
Soma'ya ilk geldiğimde tanıştığım, memleketimin bağrından kopup geldiğimde buradaki ilk göz ağrılarımdan olan arkadaşım, hatta sadece böyle kalmayıp kötü günümde , en güzel zamanlarımda yanımda olan; her anıma elinden geldiğince ortak olan kadim dostum mektup yazmaya sevk etti beni. Birbirimizi sık sık göremesek bile , görüşür görüşmez yada her telefonlaşmamızda kaldığımız yerden devam ettirdiğimiz arkadaşlığımıza ' mektup ' farklı bir tat katar diye düşündük. Lütfiye'nin evleniyor olması , uzak bir ile, başka bir bölgeye taşınıyor olması vesile oldu ayrıca.
Dostumun ve dostluğumuzun güzelliğini mektubumda oldukça dile getirmişken yazma işini de özlediğimi farkettim. Yazmak derken internet, bilgisayar, telefon , kısa mesaj vb. yazışmalar değil tabi ki.
Neredeyse liseden beri kimseye mektup yazmamışım. bilgisayar ve sosyal medya o kadar hayatıma girmiş ve rahatlığı öyle üşendirmiş ki bir kağıt bir kaleme; bunların kokusundan özelliğinden uzaklaşıvermişim. Birden öğrencilikteki gibi güzel kağıtlar, renkli etiketler, kalemler aramaya başladım ve hevesle yazdım mektubumu.
Günümüz teknolojisi nasılda alıkoyuyor bizi eskinin güzelliklerinden. Arada bir yapmalı dedim kendime; fırsat buldukça hatta fırsat yaratarak.
Yorumlar
Yorum Gönder