10 YIL ÖNCESİ
10 yıl önceki Aslı 'yı bir düşüneyim. 18 yaşını doldurduktan sonra beklenilen sınırsız özgürlük vs. safsatalarının tamamen efsane olduğunu, umduğu gibi değil de diğer yaşlardan da pek bir farkı olmadığını idrak etmişti. 20 yaşında, daha umursuz, daha ben bilirimciydi.' Bana karışmayın' mantığında fena halde arkadaş canlısı bir şahsiyetti.
Yaz aylarında anne - babayla tatil yapma fikri o zamanki bana çok uzaktı. Bu uğurda çöl sıcaklarında memlekette kalmak için bahanesi bol, asilik abidesi bir insandım işte.
Şu tarihlerde de yaz okulu ceremesini arkadaşlarımla oradan oraya gezerek hafifletiyordum muhtemelen. O zamanlar benim gözümde ; olmazsa olmaz arkadaşlarım, kaygıları yersiz gelen ebeveynlerim vardı .
Fırsatım olsaydı ona; gelecekte aileyle aynı şehirde yaşamak için koşulları kollayacağını ve imkan varken tatilini doyasıya onlarla geçirmesini söylerdim. Bol bol anneanneyle dedeyle sohbet et derdim. Çünkü gittikleri zaman en çok bunları özleyeceksin. Tabi bu duygular yaşa bağlı değer kazanıyor olsa da ben yinede söylerdim.
' Ha unutmadan bir heves başladığın kursları tamamla lütfen!'
Kafamın atıp bıraktığım kursların devamını getirseydim su an mesela çok güzel gitar çalıyor olabilirdim.
O da şimdiki Aslı' yı görse ,sinirlerini aldırdığını ya da içine annesinin ruhunun kaçtığını düşünürdü eminim. Zamanla öyle olmadı da değil. Fevriliklerim yerini sabra bıraktı, umursuzluk sevdiklerim için, gelecek için kaygılanmaya dönüştü.
10 yıl uzun bir zaman olmasa da bir insanın değişiminde gözardı edilemeyecek bir süre. Hepimiz değişim süreci geçirmişizdir. Tek değişmeyen ruhumuzda ki çocuksuluk. Benim için ve tanıdığım bütün kadınlar için.
Yorumlar
Yorum Gönder