PARAŞÜTÜM VAR RUHUMDA

  

   Bundan birkaç yaz öncesiydi.  O yaz o zamana kadar yapmak isteyip de fırsatımızın olmadığı bir aktiviteyi gerçekleştirmek istiyorduk. Benim için katiyetle yapabileceğimi hayal edemediğim bir spor  olan 'yamaç paraşütü 'nü. Eşim kıştan itibaren defalarca söyleyip beni alıştırmaya çalışmış ,amacına da ulaşmıştı. Sonunda kendimi  hazır hissettim. Ekstrem spor  kampına gidip ne varsa hepsini tek tek yapalım istedik. Ya da istedi 😄  Ben kendimi anca yamaç paraşütüne hazırlamıştım, kampların programı dahilinde diğer faaliyetleri aynı anda  gerçekleştirmek  bünyeme  fazla yükleme yapmak olabilirdi. 

   Derken tatilimize Didim' den start verdik.  Bizimkilere uğradık, bir süre oralarda sadece deniz, kum, ev üçgeninde takıldık.

  

 Aile ziyaretinden hemen sonra Bodrum sularına geçiş yaptık. Üç- dört gün kadar  rezervasyon yaptığımız konaklamamızda vakit geçirdik. Buradaki günlerimizden birinde  Okan Bayülgen' in Bodrum merkezinde bulunan  barına gittik. Dada Salon' a. 

    Çok keyifli zaman geçirdiğimiz hoşsohbet barmenimizin tadı damağımda kokteyllerini yudumladığım bir uğrak oldu bize. Dekorasyonu ilgi çekici olan Dada Salon' un terası da oldukça ferahtı. Konserlerin dışında sonbaharda terasta kuru fasulye -  pilav  akşamları yapılıyormuş.

   Otelimizde kalan günleri de iskeleden atlayıp yamaç paraşütü deneyimini kendimizce simule ederek tamamladık. 

  Bodrum' dan Fethiye' ye keyifli ve git git bitmeyen bir yoldan geçiş yaptık. Ölüdeniz' e geldiğimizde bizi sayısız paraşüt karşıladı. İki dağ arası gittiğimiz yolumuzda manzaramız hayranlık uyandıran ve "ben bu sporu yaparım hacı" dedirten türdendi. 

   Önceden ayarladığımız şirin otelimize yerleştik. Kısaca bir  çevrede gezindik. Yamaç paraşütü için  yolumuz üzerinde incelediğimiz firmalardan birine görüşmek, bilgi almak için giriş yaptık. Sky Sports adındaki firmaya hem aklımızdakileri danıştık,  hem de kaydımızı yaptırmış olduk. Benim tedirginliğimi fark eden pilotumuz gayet rahatlatıcı ve güven veren bir üslupla neyi, nasıl yapacağımızı, hava koşullarını bize tek tek anlatıp, sorularımızı yanıtladı. Haftanın devamındaki cuma günü için randevumuzu da almış olduk.

  Cuma gününü beklerken hem her akşam oradan buradan yamaç paraşütü deneyimlerini paylaşmış kişilerin yazılarını okudum hem de Ölüdeniz' in  tadını çıkardık.  

  Ölüdeniz 90' lar ruhu taşıyan, suyu, lagünü muhteşem bir yer. Dünyanın en güzel sahillerinden biri de kesinlikle Ölüdeniz' de. Her sabah Belcekız plajından güne  başladık,  akşamı da lagünde karşıladık.  Hava karardıktan sonra ise 80'ler 90'lar müzikleri ile günün yorgunluğunu atmış olduk. 

  Ve nihayet büyük güne bir gün kalmıştı. Ben o günü, gecesinden itibaren bağırsaklarıma sakin olmalarını anlatarak geçirdim. Ertesi gün uçuş saatine kadar süren telkin - motivasyon konuşmalarımız oldu kendileri ile. "Yooo bu zamana kadar kimse ölmemiş canım işte" ile başlayan konuşmalar arasında bir baktım Babadağ minibüsündeyim. 

  Şoförümüz yola o kadar alışıktı ki düz bir otobanda gidiyor gibiydik. Ama ben bu uçurumu tekrar minibüsle dönmeyi istemeyeceğime daha çıkarken karar verdim. 🤪

  1975 metreye gelince araçtan indik, herkes pilotunun yanına ayrılıp hazırlıklarına başladı. Ve sonrası çorap söküğü gibiydi. Bir çırpıda kasklarımızı, gözlüklerimizi, paraşütlerimizi üzerimize geçirdik.       Pilotum ayrıntılı olarak uçuşa geçerken ve uçuş esnasında neler yapacağımı anlattı. Evet artık hazırdım. Yamaç çok dikti, şoförümüzün -sağ olsun- yardımı ile iki ileri bir geri adımladık ve pıt. Gökyüzündeydik. Pilotum ne dediyse aynen uyguladım. Akımı da aldık , böylelikle daha da yükseldik. O an öyle güzeldi ki. 

       Uçmak dediğin diyorum kuşlar işini biliyor. 

  Sakin sakin süzülürken eşimin paraşütüne ayak basabileceğimi söyledi pilotum. Biraz onun paraşütünün üzerinde kaldık, bir güzel ayaklarımı paraşüte koydum. Manzaranın tadını çıkara çıkara inişe geçtik. Yaklaşık yarım saat sonra Belcekız sahiline iniş yaptık. Yine kalkarken olduğu gibi pilotumun yönergeleri ile iki ayağımın üstüne konuverdim. 

   Bitiminde günlerce  uçuşumuzu  konuşmuş olduk . Ne iyi yaptık ve ne inanılmaz bir deneyimdi. Oraya gittiğimde vazgeçmiş olsaydım, ya da hiç ikna olmamış olsaydım kesinlikle pişmanlık duyardım. Tekrar ve tekrar iyi ki tandem yamaç paraşütü yaptım diye düşünüyorum. Hatta Hayko Cepkin' in youtube  kanalındaki uçuş videolarını izlerken ilk fırsatta tekrar yapma isteğim ayyuka çıkıyor .  

 Yani demem o ki; yine olsa yine yaparım ✌

 Sevgiler...