KIZÇEDEN HİSSE

      Nispeten Kıbrıs sıcağı ile baş etmeyi öğrendiğimiz gezimizin sonuna gelmiştik. Bugünümüzde de gezip görebileceğimiz kadar çok yere gitmeyi planlayıp bir çırpıda yollara atıldık.    Soluğu Yakın Doğu Üniversitesi' nde aldık. Kampüs turumuzdan sonra  Araba Müzesi ve Modern Sanatlar Müzesini ziyaret edecektik.

  Girne' ye gitmek üzere Lefkoşa' dan ayrıldık. Bugünkü gezimize  gastronomi durakları da eşlik edecekti.  Kapalı olmasaydı günlerce sayıkladığım Othello Kalesi ilk güzergahımız olacaktı. Ancak minik bir hayal kırıklığı ile  Girne Kalesine yöneldik.

     Günlerdir Kıbrıs kazan biz kepçe geziyor, kültür turizminin dibini sıyırıyorduk. Kısa, sakin ve berrak  deniz molası verdiğimiz günün ardından turist üniformamızı yeniden giydik.    Molamızın ertesi sabahı çok anlamlı bir sabaha uyanmıştık.    Kuzey Kıbrıs'ımızın kurtuluş sabahına...

  Lefkoşa bir önceki gece şansımıza esintiliydi. O yakıcı sıcak bir nebze azalmıştı. Balkonda uzunca kalıp kendimizi soğutup rahat etmiştik.   Başladığımız günü Cengiz Topel anıtı - müzesini ziyaret ederek açtık.   Cengiz Topel; İzmit' te dört çocuklu bir ailenin üçüncü çocuğu olarak dünyaya gelmiş. Tütün eksperi babasının tayini dolayısıyla il il yer değiştirmek ve farklı okullarda eğitim-öğretim almak durumunda kalmış.

    Midas'ı konuşalım mı biraz?  Efsanevi Frigya Kralı Müşkili Mita'yı.  Nam' ı diğer Midas  Midas Polatlı' da kurulan Frigya Krallığı' nın başkenti  Gordion' da yaşamış. Kendinden sonra da efsaneleri günümüze gelmiş bir kral..

      Bir gün önce Kapalı Maraş' ta günün ve sıcağın yorgunluğunu dünyanın en güzel denizine girerek yatıştırdık. Deniz, Kapalı Maraş'ın durumu dolayısıyla bakir, temiz, ılık ve deniz canlılarını akvaryum misali izleyebildiğimiz şahanelikteydi. Sonrasında yemeğimizi yedik, akşamı sahili, Maraş'ı izleyerek geçirdik. Gecesinde evimize döndük.    Ertesi gün diğer güne nazaran biraz uyuyabildiğimden daha dinlenmiş uyandım. Bugün için yakın mesafede başlayan bir tur planı yapıp gezimize çıkış verdik.

     Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti seyahatimizin ilk gününe Jiangshi gibi kalkmam dışında her şey normaldi. Kendim edip kendimin bulması sonucu bütün gece uyumamam ufak çaplı bir başkalaşım geçirmeme sebep oldu.   Normal şartlarda klima ile aramın olmaması  bu yazın sıcağını da normal şartlar olarak algılayıp gece klimayı çalıştırmamam, ev halkına da nispi bir işkence ve neticesinde sıfır uyku ile güne başlamıştım.

     Çok keredir yeltenip her seferinde bir sebepten iptal olan, ertelenen bir seyahati gerçekleştirmenin haklı gururu ile yazıyorum bu satırları 😎   Geçtiğimiz  yaz yeniden planladığımız Yavru Vatan gezisi mevzu bahsim. 15- 20 yıllık zaman diliminde ailemin her ferdi bilfiil tur bindirirken,  eşimle de  o rotayı hep ertelemişken bu sene artık  -Gidelim yaauuvv- dedik ve yola çıktık.     Bu yolculuk  birbirinden farklı düşüncelerimin   yer değiştirdiği, mutlu, yorgun ama buruk bir hisle döndüğüm, geçmişi, günümüzü, hatta geleceği  sorguladığım yani kısacası sadece bakıp çıkmadığım bir seyahat oldu.    Canım Yavru Vatanım bu yolculuğun sonunda ''fikrimin ince gülü'' olarak bende kaldı.    Günbegün neler yaptım, nereyi görmeli, ziyaret etmeliydim hepsini aktaracağım duvarıma.     Hadi başlayalım .... 

 Doğrusu, umuyorum hoş gelmişsindir Hacıletto.  'Hah!  İşte bu yıl o yıl' dediğimiz her bir senede; zorlandığımız, değiştiğimiz, içimize kapandığımız pek çok andan sonra tedirgin karşılamamızı mazur gör. Zira senden önceki birkaç yılımız öyle yordu, öyle buhranlıydı ki kimseyi karşılamaya coşkumuz kalmadı haliyle.   Her gelen yılda sabrımızı, umutlarımızı, insanlığımızı sınadık maalesef.   Bak istersen bir anlaşma yapalım!    Öyle çok hızlı geçmek, bir anda yarılanmak zorunda değilsin. Koşturtma bizi ardından. Her güne yeni bir heyecana da gerek yok. Anlaşalım işte. Sakin, usulca, huzurlu ilerle. Dingin yaşayalım seni.