KIZÇEDEN HİSSE

       Sonbahar geldiğinde    dört gözle beklediğim iki an var. İlki, doğum günüm. ( 6 ay kala geri sayımım başlıyor 😁) Diğeri ise Ekim aynın son haftası. Bal kabakları ile en haşır neşir olduğum hafta. Hemen stok kabaklarımı çıkarırım ve sevdiklerime bal kabağının ana malzemesi olduğu mağrifetlerimi süsler püsler hediye ederim. Ritüelleri çok sevdiğimden, kendime  özelleştirdiğim günleri atlamamaya hatta sembolik bir şeyler atfetmeye özen gösteririm. Bence ritüeller bünyesinde peyderpey anıları da muhafaza eder. Minik paylaşımlar, minik tebessümler o anı kalıcı hale getiriyor aynı zamanda.

                                               Hani bazen  yapmanız gereken önemli bir iş vardır, zamana güvenir ve aslında hiç acelesi olmayan ya da görece önemsiz işlerinizi hep onun önüne alır beyniniz, beraberinde eylemleriniz.    Şunun gibi; yazılacak bir yazı, yetişecek süreli bir iş, çalışılacak ders gibi bir işinizin önüne buna ayıracak zamanınız da varken ya bir ev işi, ya bir kitap ya da çok saçma bir günlük aktivite koyarsınız. Bu öğrenciliğimden beri bende böyle olmuştur. Şu anda çalışmam gereken sınavı beynimin tamamen yok sayıp başka işlere delicesine odaklanması anlatmak istediğim.

        Ege' yi ne kadar çok sevdiğimi daha önce söylemiş miydim?    Doğası, tarihi, kültürü... Hepsi ayrı ayrı sevme nedenim. Egeli olmaksa sevgimin torpili değil bence. Öyle olmasaydı da yazları yine buralara gelmek ister, yine buralara aşık olurdum. Hala sürprizli yerleri, görmediğim, bilmediğim kasabaları olması, oraları keşfettikçe beni mutlu ediyor.

        Bazen boş yapmak istediğiniz zamanlar oluyor mu? Hiçbir şey düşünmeden öylece bakmak isteriz, durmak isteriz. Canımızı sıkmayacak, herhangi bir şey hissetmeden, tek duyumuzla takip edeceğimiz şeylerle ilgilenmek isteriz  mesela.       Ben öyle zamanlarımda kitaplarımı da bir kenara bırakıp elimin altında ise film izliyorum genellikle. Spor yapmak da beyni resetleyen bir aktivite ama bazen ona bile hazırlık yapmak istemediğim oluyor.       Dün öylesi bir anımda bir şeyler bulup izlemek için bakınırken  birbirinin de paralelinde duran senaryoları olan üç filme denk geldim. Aklımdayken biraz onlardan bahsedeceğim. Üçü de  mizahla ikili ilişkilerin dinamikleri üzerinde dururken edebiyat ve sanata değinen yapımlardı. En sevdiğimse Rifkin' in Festivali oldu. O sebeple önceliği ona veriyorum.

        Sisyphos Efsanesi şöyledir;    Sisyphos Asopos'a kızını Zeus' un kaçırdığını söyler. Zeus'un sırrını vermesi karşılığında tanrı - ırmak Asopos tarafından, kalesi içinde bir pınarın akıtılması ile ödüllendirilir. Sırrının açığa çıkmasına sinirlenen Zeus, ölüm meleği Thanatos' un  Sisyphos' u zincire vurmasını ister. Sisyphos akıllık eder ve kendini zincire vurmaya gelen Thanatos' u tuzağa düşürür ve asıl Sisyphos onu zincirler. Böylelikle Hades' i tehdit edebilir. 

      Animasyon izlemeyi sever misiniz?  Yoksa diğer film türleri size daha mı cazip gelir?        Ben arada bir özellikle kafa dinlemek için animasyon izleyen tayfadanım. Bu kategoride çok sevdiklerim de var. Hatta bağ kurduklarım bile var. Buz Devri gibi. Buz Devri' nin veda introsundan çok etkilenmiştim örneğin.        Aslında çocukluğumda uzun zaman annemle güzel animasyon filmlerini kaçırmamaya çalışırdık. Okul yıllarında biraz o türe ilgim dağıldı gibi oldu. Son zamanlarda ise şahane kurgulu, iyi düşünülmüş yapımlar tekrar dikkatimi çekmeye başladı. 

      Kır evinin verandasında, bir rüzgar gülüne rastladım. İnsanmışcasına konuşmaya başladım....     Bir yaz günü bir yaz günüüüü....     Teoman' a selam ederek açılışı yapayım, efsaneyi hatırlayalım dedim.  Çünkü konumuz bir yaz günü. Seyahatimiz boyunca çokça rüzgar gülünün önünden geçtiğimiz o yaz günü, yolumuzun düştüğü bir köy.   Yaz yaklaşırken, yeni gezi rotalarınıza ekleyebileceğiniz farklı atmosferi, su kenarı ferahlığı olan Kapıkırı Köyün'nün hissettirdiklerini anlatmak istiyorum öncelikle.

        Sömestr tatili başladı. Tam da zamanında başladı. Keskin  bir soğuk, lapa lapa kar... Yolların bu kadar kapandığı, ulaşımın bu denli aksadığı başka bir kış dönemi hatırlamıyorum. Henüz tatile girmemiş olsaydık bile mutlaka okullar kar muhalefeti nedeni ile kapanırdı. Ege öyle değil tabi. Özellikle İzmir ve çevresinde kar yağışı olmadı desem yeri. Ama normalin altında bir soğuk hissettiğimiz doğru.    Cumartesi sabahı uyandığımızda biraz kar yağdığını gördük. Arabaların üzerine az bir şey kar birikir gibi olmuş. Ee hadi çıkalım, görelim, hazırlanalım dedik. Biz dışarı çıkana kadar kardan eser kalmamıştı.       Velhasıl 15 günlük tatilim başladı. Benim için tatil, hele ki evdeysem çok sevdiğim film serilerini tekrar tekrar izlemek, sevdiğim platform oyunlarını oynamak, kitap okumak, evi bir kolaçan etmek döngüsünde. Sevdiğim film serileri demişken bunlardan   biri Reese Witherspoon' un başrolünde olduğu 'Bu Nası...